ارزهای دیجیتال چه تفاوتی با پول‌های معمولی دارند؟

پول‌های معمولی یا ارزهای فیات، از سوی دولت‌ها اداره می‌شوند و ضرب یا صدور آن‌ها بواسطه بانک‌های مرکزی زیرمجموعه همان دولت صورت می‌گیرد. در حالی که ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین توسط پروسه‌ای تحت عنوان ماینینگ ایجاد و توزیع گردیده و در اغلب موارد تحت کنترل یا نظارت هیچ نهاد، فرد یا سازمانی قرار ندارند. از این رو به این ارزها، عنوان ارزهای غیرمتمرکز (decentralized) اطلاق می‌شود.

برخلاف ارزهای فیات، معامله با ارزهای دیجیتال به طور همتا به همتا (peer to peer) و بدون نیاز به واسطه انجام می‌گیرد. در حقیقت هر فردی در هر نقطه‌ای از جهان می‌تواند فارغ از سیستم بانکی سنتی محل زندگی خود ارزهای دیجیتال را در معاملات خود به کار برده و یا این رمزارزها را در کیف پول‌ مجازی خود نگهداری کند. این ویژگی مهم‌ترین عامل تمایز ارزهای دیجیتال از ارزهای معمول به حساب می‌آید.

ارزهای فیات ارزش خود را از وام‌هایی که افراد از بانک‌ها دریافت می‌کنند به دست می‌آورند و در اصل فاقد ارزش ذاتی هستند. اما ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین از ارزش ذاتی ورای اعتماد جامعه رمز ارز برخوردار بوده و ارزش آن‌ها صرفاً متکی بر سیستم وام‌دهی نیست.

بیت کوین و ارزهای دیجیتالی که بعد از آن روی کار آمدند یک شیوه جدید را برای سیستم مالی جهانی پایه گذاری کردند. در این شیوه تمامی اجزای این سیستم به صورت کاملاً شفاف و برمبنای محاسبات ریاضی و اجماع کاربران رمز ارز اداره می‌گردد و یک فرد یا سازمان خاص پشت آن نخواهد بود.

تفاوت دیگری که بین ارز دیجیتال و ارزهای معمول فیات وجود دارد این است که امکان چند بار خرج کردن ارزهای دیجیتال برخلاف پول‌های معمولی وجود ندارد. به علاوه، معاملاتی که با ارز دیجیتال انجام می‌شود، غیر قابل برگشت بوده و پس از انجام تراکنش امکان کنسل کردن و یا بازگرداندن رمز ارز بدون درخواست گیرنده وجود نخواهد داشت.